فصل تجارت - امسال، تابستان سختی پیش رو داریم. گرمای شدید و خشکسالی، بحران آب و برق را به یکی از چالش‌های جدی تبدیل کرده است. این شرایط تنها به کمبود منابع محدود نمی‌شود؛ بلکه بی‌اعتمادی و شکاف میان حکمرانان و مردم نیز اجرای مؤثر اقدامات پیشگیرانه را پیچیده‌تر می‌کند.
حسن فروزان فرد عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران
امسال، تابستان سختی پیش رو داریم. گرمای شدید و خشکسالی، بحران آب و برق را به یکی از چالش‌های جدی تبدیل کرده است. این شرایط تنها به کمبود منابع محدود نمی‌شود؛ بلکه بی‌اعتمادی و شکاف میان حکمرانان و مردم نیز اجرای مؤثر اقدامات پیشگیرانه را پیچیده‌تر می‌کند .
بحران‌های انرژی و آب: مشکلات ساختاری و اجتماعی
با افزایش دمای هوا، مصرف برق و فشار بر شبکه‌های انرژی به شکل بی‌سابقه‌ای بالا می‌رود. از سوی دیگر، کاهش منابع آبی به دلیل خشکسالی، کشاورزی و تأمین آب شرب را با خطر جدی روبه‌رو کرده است. اما چالش واقعی، تنها در کمبود منابع نیست؛ بلکه در ضعف ارتباط میان مردم و حکمرانان نهفته است .
فقدان اعتماد میان طرفین، نه‌تنها صرفه‌جویی را به راهکاری ناکارآمد تبدیل می‌کند، بلکه باعث می‌شود سیاست‌گذاری‌های کلان در عمل با مقاومت اجتماعی روبه‌رو شوند. مردم، هرچند اهمیت بحران را درک می‌کنند، اما تمایل به همکاری گسترده در نبود شفافیت و صداقت کافی از سوی حکمرانان ندارند .
حکمرانی با رویکرد انسانی: اعتمادسازی به‌عنوان اولویت اصلی
در چنین شرایطی، تنها رویکردی که می‌تواند بحران را مدیریت کند، حکمرانی مبتنی بر اعتمادسازی و مشارکت واقعی مردم است. برای ایجاد این اعتماد، دولت‌ها باید سیاست‌های شفاف ارائه دهند، اطلاعات دقیقی در خصوص وضعیت منابع و اقدامات پیش‌رو با مردم به اشتراک بگذارند، و از طریق گفت‌وگوی مستقیم با جوامع محلی، نشان دهند که نیازها و نگرانی‌های مردم جدی گرفته می‌شود .
این‌گونه حکمرانی نیازمند رها شدن از چارچوب‌های سنتی و حرکت به سوی مدل‌های نوین مشارکت اجتماعی است. سیاست‌هایی که به مردم اجازه می‌دهد در مدیریت منابع نقش واقعی ایفا کنند، تأثیرگذاری بیشتری در حل بحران خواهند داشت .
اقدام‌های کوتاه‌مدت: مدیریت اضطراری منابع
در سطح کوتاه‌مدت، لازم است برنامه‌های فوری برای کاهش فشار بر شبکه برق و تأمین آب اجرا شود. این برنامه‌ها شامل اقدامات زیر هستند:
- اجرای طرح‌های مدیریت مصرف انرژی با هدف کاهش استفاده در ساعات اوج مصرف .
- تعمیرات اضطراری زیرساخت‌های نیروگاهی و افزایش ظرفیت‌های تولید برق .
- بهینه‌سازی شبکه‌های آبرسانی برای جلوگیری از هدررفت آب .
هرچند صرفه‌جویی و کاهش مصرف باید بخشی از این راه‌حل‌ها باشد، اما بدون وجود اعتماد و تفاهم لازم، سهم این اقدامات در عبور از بحران محدود خواهد بود .
راهکارهای بلندمدت: توسعه پایدار انرژی و مدیریت منابع
برای تضمین پایداری در بلندمدت، لازم است سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر مانند نیروگاه‌های خورشیدی و بادی و همچنین استفاده از تکنولوژی‌های نوین برای تصفیه و بازیافت آب مورد توجه قرار گیرد. این سرمایه‌گذاری‌ها نه‌تنها فشار بر منابع طبیعی را کاهش می‌دهند، بلکه زمینه‌ساز استقلال انرژی و امنیت منابع در آینده خواهند بود .
نقش دولت، بخش خصوصی و مردم در حل بحران
بحران‌های انرژی و آب تنها با همکاری همه‌جانبه قابل حل هستند. دولت باید مسئولیت هماهنگی و هدایت این همکاری را برعهده گیرد، در حالی که بخش خصوصی با نوآوری‌های فنی و مالی در این مسیر مشارکت می‌کند. مردم نیز از طریق تغییر رفتار مصرفی و حمایت از سیاست‌های پایدار، نقش کلیدی در تضمین موفقیت این اقدامات خواهند داشت .
در نهایت، تابستان سخت پیش رو فرصت ارزشمندی برای بازنگری در الگوهای حکمرانی و حرکت به سوی رویکردهای مبتنی بر اعتماد و شفافیت است. تنها با ایجاد پیوندهای واقعی میان حکمرانان و مردم، می‌توان این بحران را به سکوی پرتابی برای توسعه پایدار تبدیل کرد .
منبع: آینده‌نگر
لینک کوتاه: https://news.tccim.ir/?79193
حسن فروزان فرد عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران
امسال، تابستان سختی پیش رو داریم. گرمای شدید و خشکسالی، بحران آب و برق را به یکی از چالش‌های جدی تبدیل کرده است. این شرایط تنها به کمبود منابع محدود نمی‌شود؛ بلکه بی‌اعتمادی و شکاف میان حکمرانان و مردم نیز اجرای مؤثر اقدامات پیشگیرانه را پیچیده‌تر می‌کند .
بحران‌های انرژی و آب: مشکلات ساختاری و اجتماعی
با افزایش دمای هوا، مصرف برق و فشار بر شبکه‌های انرژی به شکل بی‌سابقه‌ای بالا می‌رود. از سوی دیگر، کاهش منابع آبی به دلیل خشکسالی، کشاورزی و تأمین آب شرب را با خطر جدی روبه‌رو کرده است. اما چالش واقعی، تنها در کمبود منابع نیست؛ بلکه در ضعف ارتباط میان مردم و حکمرانان نهفته است .
فقدان اعتماد میان طرفین، نه‌تنها صرفه‌جویی را به راهکاری ناکارآمد تبدیل می‌کند، بلکه باعث می‌شود سیاست‌گذاری‌های کلان در عمل با مقاومت اجتماعی روبه‌رو شوند. مردم، هرچند اهمیت بحران را درک می‌کنند، اما تمایل به همکاری گسترده در نبود شفافیت و صداقت کافی از سوی حکمرانان ندارند .
حکمرانی با رویکرد انسانی: اعتمادسازی به‌عنوان اولویت اصلی
در چنین شرایطی، تنها رویکردی که می‌تواند بحران را مدیریت کند، حکمرانی مبتنی بر اعتمادسازی و مشارکت واقعی مردم است. برای ایجاد این اعتماد، دولت‌ها باید سیاست‌های شفاف ارائه دهند، اطلاعات دقیقی در خصوص وضعیت منابع و اقدامات پیش‌رو با مردم به اشتراک بگذارند، و از طریق گفت‌وگوی مستقیم با جوامع محلی، نشان دهند که نیازها و نگرانی‌های مردم جدی گرفته می‌شود .
این‌گونه حکمرانی نیازمند رها شدن از چارچوب‌های سنتی و حرکت به سوی مدل‌های نوین مشارکت اجتماعی است. سیاست‌هایی که به مردم اجازه می‌دهد در مدیریت منابع نقش واقعی ایفا کنند، تأثیرگذاری بیشتری در حل بحران خواهند داشت .
اقدام‌های کوتاه‌مدت: مدیریت اضطراری منابع
در سطح کوتاه‌مدت، لازم است برنامه‌های فوری برای کاهش فشار بر شبکه برق و تأمین آب اجرا شود. این برنامه‌ها شامل اقدامات زیر هستند:
- اجرای طرح‌های مدیریت مصرف انرژی با هدف کاهش استفاده در ساعات اوج مصرف .
- تعمیرات اضطراری زیرساخت‌های نیروگاهی و افزایش ظرفیت‌های تولید برق .
- بهینه‌سازی شبکه‌های آبرسانی برای جلوگیری از هدررفت آب .
هرچند صرفه‌جویی و کاهش مصرف باید بخشی از این راه‌حل‌ها باشد، اما بدون وجود اعتماد و تفاهم لازم، سهم این اقدامات در عبور از بحران محدود خواهد بود .
راهکارهای بلندمدت: توسعه پایدار انرژی و مدیریت منابع
برای تضمین پایداری در بلندمدت، لازم است سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر مانند نیروگاه‌های خورشیدی و بادی و همچنین استفاده از تکنولوژی‌های نوین برای تصفیه و بازیافت آب مورد توجه قرار گیرد. این سرمایه‌گذاری‌ها نه‌تنها فشار بر منابع طبیعی را کاهش می‌دهند، بلکه زمینه‌ساز استقلال انرژی و امنیت منابع در آینده خواهند بود .
نقش دولت، بخش خصوصی و مردم در حل بحران
بحران‌های انرژی و آب تنها با همکاری همه‌جانبه قابل حل هستند. دولت باید مسئولیت هماهنگی و هدایت این همکاری را برعهده گیرد، در حالی که بخش خصوصی با نوآوری‌های فنی و مالی در این مسیر مشارکت می‌کند. مردم نیز از طریق تغییر رفتار مصرفی و حمایت از سیاست‌های پایدار، نقش کلیدی در تضمین موفقیت این اقدامات خواهند داشت .
در نهایت، تابستان سخت پیش رو فرصت ارزشمندی برای بازنگری در الگوهای حکمرانی و حرکت به سوی رویکردهای مبتنی بر اعتماد و شفافیت است. تنها با ایجاد پیوندهای واقعی میان حکمرانان و مردم، می‌توان این بحران را به سکوی پرتابی برای توسعه پایدار تبدیل کرد .
منبع: آینده‌نگر
لینک کوتاه: https://news.tccim.ir/?79193