به گزارش قدس آنلاین این ناترازی‌های گسترده ضمن اینکه برای خانوارها دردسرساز شده، مشکلات صنایع را هم دوچندان کرده تا جایی که به‌تازگی هیئت مدیره خانه صنعت، معدن و تجارت ایران، با صدور بیانیه‌ای از قطعی‌های گسترده برق انتقاد کرده و خطاب به دولت گفته ادامه وضع فعلی فعالیت اقتصادی را غیرممکن می‌کند.
این وضعیت دولت را به فکر چاره‌اندیشی انداخت؛ چاره‌اندیشی که به نظر می‌رسد بیشتر به انداختن تولیدکنندگان از چاله به چاه شباهت دارد.
به‌تازگی محمد اله‌داد، معاون انتقال و تجارت خارجی توانیر اعلام کرده مجوز واردات برق صنایع بزرگ از آذربایجان و ترکیه، به منظور تأمین انرژی پایدار و کاهش فشار بر شبکه سراسری برق و در جهت تحقق شعار سال با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» آزاد شد.
به گفته وی، این مجوز امسال صادر شده و بر اساس آن صنایع می‌توانند با نرخ توافقی و با استفاده از ظرفیت تبادلی شبکه، از این دو کشور برق وارد کنند و صنایعی که از این طریق تأمین انرژی شوند به‌میزان واردات برق از مشارکت در برنامه‌های مدیریت بار معاف می‌شوند.
به گفته معاون انتقال و تجارت خارجی توانیر؛ به لحاظ فنی محدودیتی برای واردات برق از کشور ترکیه وجود ندارد.
با انتشار این خبر بسیاری از فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و معترض شدند. به عقیده تولیدکنندگان؛ دولت موظف به فراهم کردن زیرساخت‌های تولید است و این دولت است که باید انرژی مورد نیاز صنایع را تأمین کند تا صنایع به جز تولید دغدغه دیگری نداشته باشند.
تولیدکنندگان بر این باورند واردات برق به هیچ‌وجه وظیفه آنان نیست و اینکه دولت توپ تأمین برق را به زمین صنایع انداخته است؛ نوعی شانه خالی کردن دولت از زیر بار مسئولیت است.
بسیار مشاهده کرده‌ایم که حتی در همین همسایگی خودمان برای تولید، فرش قرمز پهن کرده و ضمن اینکه در دادن مجوزهای لازم با سرعت عمل رفتار می‌کنند؛ با حمایت کامل از تولیدکننده تمام موانع را از جلو پایشان برمی‌دارند؛ اما متأسفانه نه‌تنها شاهد این اتفاق در کشور خودمان نیستیم که اتفاقاً هر روز دولت با بخشنامه‌های خلق‌الساعه، سنگی جدید مقابل تولیدکننده قرار می‌دهد.
زمانی که صنایع ما با کمبود ارز مواجه بودند دولت آنان را ترغیب به صادرات محصولاتی چون آجیل و خشکبار کرد و با این کار هم تولیدکننده را از مسیر اصلی تولید باز داشت و فرصت کیفیت و تنوع‌بخشی محصولات را از آنان گرفت و هم بازارهای صادراتی آجیل و خشکبار را با مشکلات بسیار مواجه کرد و حالا هم نوبت به واردات برق رسیده است.
در حال حاضر 67درصد نیروگاه‌های برق کشور غیردولتی هستند و دولت می‌تواند با حمایت از این نیروگاه‌ها و برداشتن موانع از سر راه آنان، قدمی برای افزایش تولید برق بردارد؛ اما متأسفانه در این سال‌ها نشان داده راحت‌ترین راه را برمی‌گزیند و توپ را به زمین تولیدکنندگان می‌اندازد.
برخلاف آنچه دولت در سر دارد، ورود تولیدکنندگان به حوزه‌هایی که در آنان تخصص ندارند (همچون صادرات خشکبار) علاوه بر اینکه فرصت صنایع برای ارتقا و تخصصی‌تر شدن و فکر کردن به‌بازارهای صادراتی را می‌گیرد و آنان را از تولید باز می‌دارد، عاملی در جهت برهم خوردن دیگر بازارها که دولت آنان را مجبور به ورود کرده، می‌شود.
در متن اطلاعیه معاون انتقال و تجارت خارجی توانیر آمده؛ دولت به‌منظور تحقق شعار سال یعنی «سرمایه‌گذاری برای تولید» دست به‌این اقدام زده؛ اما سؤال این است آیا دولت نمی‌تواند با فراهم کردن امکانات و رفع موانع، شرایط را برای ورود سرمایه بخش خصوصی که تخصص لازم برای تولید برق را دارد، مهیا کند؟ و آیا این شیوه برخورد با تولید نوعی ایجاد مانع برای سرمایه‌گذاری تولید نیست؟
حمیدرضا صالحی، نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی در گفت‌وگو با خبرنگار قدس در این باره ابراز کرد: متأسفانه انتظار دولت از صنایع بسیار بالاست. هر زمان که با کمبود برق مواجه می‌شوند می‌گویند صنایع باید اقدام به تأسیس نیروگاه کنند و امروز هم که می‌گویند صنایع، برق خود را وارد کنند.
وی ادامه داد: سؤال این است چنانچه در آینده صنایع ما با کمبودهای دیگری مواجه شوند، مسئولان دولتی باز هم می‌گویند صنایع باید این موارد را وارد و یا تولید کنند؟ این روش مدیریت صحیح نیست.
نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی با تأکید بر اینکه وظیفه صنعت تولید در حوزه‌هایی است که در آن تخصص دارد، ابراز کرد: وظیفه فراهم کردن زیرساخت برای صنایع بر عهده دولت است نه اینکه دولت به صنعت بگوید زیرساخت انرژی را هم خودت ایجاد کن.
صالحی در ادامه با بیان اینکه زیرساخت واردات برق از ترکیه و آذربایجان وجود دارد، تصریح کرد: اما اینکه از صنایع انتظار واردات برق داشته باشیم آدرس غلط دادن است. ما بخش خصوصی توانمندی در حوزه تأمین انرژی داریم که دولت باید امکانات واردات برای آنان را فراهم کند.
وی افزود: در حال حاضر شرکت‌های باتجربه و صاحب برندی داریم که می‌توانند برق وارد کنند و به صنایع بفروشند. دولت باید با حذف موانع اجاره دهد این کنسرسیوم‌ها به تولید برق بپردازند و یا اینکه امکان وارد کردن برق را داشته باشند.
نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی این رویه را شانه خالی کردن دولت از وظایف خود دانست و خاطرنشان کرد: امروز دولت از مسیر اصلی خود که همانا بسترسازی و فراهم کردن زمینه برای تولید است، خارج شده؛ چنانچه اوضاع بر همین منوال باشد هر صنعتی باید دیگر انرژی‌های خود و حتی دیگر موادی را که نیاز دارد وارد کند و یا اینکه بسازد؛ این رویه فقط صنایع را از تولید و انجام کار تخصصی بازمی‌دارد.
صالحی تأکید کرد: دولت باید اجازه دهد بخش خصوصی اقدام به تولید و یا واردات برق کند و به صنایع بفروشد و دولت هم نظارت کند؛ اما می‌بینیم دولت خود پای کار آمده؛ برق را ارزان از نیروگاه‌ها و کنسرسیوم‌ها خریداری می‌کند و چند برابر قیمت به صنایع می‌فروشد.
وی با بیان اینکه دولت با این کار صنایع را از چاله به چاه می‌اندازد، گفت: بخش تولید، تخصصی در زمینه تولید و یا واردات برق ندارد و اینکه دولت انتظار تأمین برق صنایع توسط خودشان را داشته باشد، به نوعی افزایش موانع تولید است. این‌گونه صنایع ما از وظیفه اصلی خود بازمی‌مانند.
نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی در بخش دیگری از سخنان خود به توصیه دولت به تولیدکنندگان برای تأمین ارز اشاره و خاطرنشان کرد: چندی پیش تولیدکنندگان با مشکل تأمین ارز مواجه بودند و دولت آنان را به صادرات کالاهایی چون خرما و پسته و... ترغیب کرد؛ این شیوه هم به صادرات این محصولات آسیب وارد کرد و هم اینکه تولیدکنندگان را از تولید محصولی که در تخصصشان است باز داشت؛ ادامه این کج سلیقگی‌ها به‌هیچ وجه به نفع تولید ما نیست.
گلایه‌های بخش صنعت نشان می‌دهد تأمین برق به شیوه فعلی که دولت درپیش گرفته نوعی عقب‌نشینی از اصلاحات ساختاری و ایجاد چالش‌های جدید برای بخش اقتصادی کشور است که دود آن فقط در چشم تولید کشور می‌رود.
این وضعیت دولت را به فکر چاره‌اندیشی انداخت؛ چاره‌اندیشی که به نظر می‌رسد بیشتر به انداختن تولیدکنندگان از چاله به چاه شباهت دارد.
به‌تازگی محمد اله‌داد، معاون انتقال و تجارت خارجی توانیر اعلام کرده مجوز واردات برق صنایع بزرگ از آذربایجان و ترکیه، به منظور تأمین انرژی پایدار و کاهش فشار بر شبکه سراسری برق و در جهت تحقق شعار سال با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» آزاد شد.
به گفته وی، این مجوز امسال صادر شده و بر اساس آن صنایع می‌توانند با نرخ توافقی و با استفاده از ظرفیت تبادلی شبکه، از این دو کشور برق وارد کنند و صنایعی که از این طریق تأمین انرژی شوند به‌میزان واردات برق از مشارکت در برنامه‌های مدیریت بار معاف می‌شوند.
به گفته معاون انتقال و تجارت خارجی توانیر؛ به لحاظ فنی محدودیتی برای واردات برق از کشور ترکیه وجود ندارد.
با انتشار این خبر بسیاری از فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان نسبت به این موضوع واکنش نشان داده و معترض شدند. به عقیده تولیدکنندگان؛ دولت موظف به فراهم کردن زیرساخت‌های تولید است و این دولت است که باید انرژی مورد نیاز صنایع را تأمین کند تا صنایع به جز تولید دغدغه دیگری نداشته باشند.
تولیدکنندگان بر این باورند واردات برق به هیچ‌وجه وظیفه آنان نیست و اینکه دولت توپ تأمین برق را به زمین صنایع انداخته است؛ نوعی شانه خالی کردن دولت از زیر بار مسئولیت است.
بسیار مشاهده کرده‌ایم که حتی در همین همسایگی خودمان برای تولید، فرش قرمز پهن کرده و ضمن اینکه در دادن مجوزهای لازم با سرعت عمل رفتار می‌کنند؛ با حمایت کامل از تولیدکننده تمام موانع را از جلو پایشان برمی‌دارند؛ اما متأسفانه نه‌تنها شاهد این اتفاق در کشور خودمان نیستیم که اتفاقاً هر روز دولت با بخشنامه‌های خلق‌الساعه، سنگی جدید مقابل تولیدکننده قرار می‌دهد.
زمانی که صنایع ما با کمبود ارز مواجه بودند دولت آنان را ترغیب به صادرات محصولاتی چون آجیل و خشکبار کرد و با این کار هم تولیدکننده را از مسیر اصلی تولید باز داشت و فرصت کیفیت و تنوع‌بخشی محصولات را از آنان گرفت و هم بازارهای صادراتی آجیل و خشکبار را با مشکلات بسیار مواجه کرد و حالا هم نوبت به واردات برق رسیده است.
در حال حاضر 67درصد نیروگاه‌های برق کشور غیردولتی هستند و دولت می‌تواند با حمایت از این نیروگاه‌ها و برداشتن موانع از سر راه آنان، قدمی برای افزایش تولید برق بردارد؛ اما متأسفانه در این سال‌ها نشان داده راحت‌ترین راه را برمی‌گزیند و توپ را به زمین تولیدکنندگان می‌اندازد.
برخلاف آنچه دولت در سر دارد، ورود تولیدکنندگان به حوزه‌هایی که در آنان تخصص ندارند (همچون صادرات خشکبار) علاوه بر اینکه فرصت صنایع برای ارتقا و تخصصی‌تر شدن و فکر کردن به‌بازارهای صادراتی را می‌گیرد و آنان را از تولید باز می‌دارد، عاملی در جهت برهم خوردن دیگر بازارها که دولت آنان را مجبور به ورود کرده، می‌شود.
در متن اطلاعیه معاون انتقال و تجارت خارجی توانیر آمده؛ دولت به‌منظور تحقق شعار سال یعنی «سرمایه‌گذاری برای تولید» دست به‌این اقدام زده؛ اما سؤال این است آیا دولت نمی‌تواند با فراهم کردن امکانات و رفع موانع، شرایط را برای ورود سرمایه بخش خصوصی که تخصص لازم برای تولید برق را دارد، مهیا کند؟ و آیا این شیوه برخورد با تولید نوعی ایجاد مانع برای سرمایه‌گذاری تولید نیست؟
حمیدرضا صالحی، نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی در گفت‌وگو با خبرنگار قدس در این باره ابراز کرد: متأسفانه انتظار دولت از صنایع بسیار بالاست. هر زمان که با کمبود برق مواجه می‌شوند می‌گویند صنایع باید اقدام به تأسیس نیروگاه کنند و امروز هم که می‌گویند صنایع، برق خود را وارد کنند.
وی ادامه داد: سؤال این است چنانچه در آینده صنایع ما با کمبودهای دیگری مواجه شوند، مسئولان دولتی باز هم می‌گویند صنایع باید این موارد را وارد و یا تولید کنند؟ این روش مدیریت صحیح نیست.
نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی با تأکید بر اینکه وظیفه صنعت تولید در حوزه‌هایی است که در آن تخصص دارد، ابراز کرد: وظیفه فراهم کردن زیرساخت برای صنایع بر عهده دولت است نه اینکه دولت به صنعت بگوید زیرساخت انرژی را هم خودت ایجاد کن.
صالحی در ادامه با بیان اینکه زیرساخت واردات برق از ترکیه و آذربایجان وجود دارد، تصریح کرد: اما اینکه از صنایع انتظار واردات برق داشته باشیم آدرس غلط دادن است. ما بخش خصوصی توانمندی در حوزه تأمین انرژی داریم که دولت باید امکانات واردات برای آنان را فراهم کند.
وی افزود: در حال حاضر شرکت‌های باتجربه و صاحب برندی داریم که می‌توانند برق وارد کنند و به صنایع بفروشند. دولت باید با حذف موانع اجاره دهد این کنسرسیوم‌ها به تولید برق بپردازند و یا اینکه امکان وارد کردن برق را داشته باشند.
نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی این رویه را شانه خالی کردن دولت از وظایف خود دانست و خاطرنشان کرد: امروز دولت از مسیر اصلی خود که همانا بسترسازی و فراهم کردن زمینه برای تولید است، خارج شده؛ چنانچه اوضاع بر همین منوال باشد هر صنعتی باید دیگر انرژی‌های خود و حتی دیگر موادی را که نیاز دارد وارد کند و یا اینکه بسازد؛ این رویه فقط صنایع را از تولید و انجام کار تخصصی بازمی‌دارد.
صالحی تأکید کرد: دولت باید اجازه دهد بخش خصوصی اقدام به تولید و یا واردات برق کند و به صنایع بفروشد و دولت هم نظارت کند؛ اما می‌بینیم دولت خود پای کار آمده؛ برق را ارزان از نیروگاه‌ها و کنسرسیوم‌ها خریداری می‌کند و چند برابر قیمت به صنایع می‌فروشد.
وی با بیان اینکه دولت با این کار صنایع را از چاله به چاه می‌اندازد، گفت: بخش تولید، تخصصی در زمینه تولید و یا واردات برق ندارد و اینکه دولت انتظار تأمین برق صنایع توسط خودشان را داشته باشد، به نوعی افزایش موانع تولید است. این‌گونه صنایع ما از وظیفه اصلی خود بازمی‌مانند.
نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی در بخش دیگری از سخنان خود به توصیه دولت به تولیدکنندگان برای تأمین ارز اشاره و خاطرنشان کرد: چندی پیش تولیدکنندگان با مشکل تأمین ارز مواجه بودند و دولت آنان را به صادرات کالاهایی چون خرما و پسته و... ترغیب کرد؛ این شیوه هم به صادرات این محصولات آسیب وارد کرد و هم اینکه تولیدکنندگان را از تولید محصولی که در تخصصشان است باز داشت؛ ادامه این کج سلیقگی‌ها به‌هیچ وجه به نفع تولید ما نیست.
گلایه‌های بخش صنعت نشان می‌دهد تأمین برق به شیوه فعلی که دولت درپیش گرفته نوعی عقب‌نشینی از اصلاحات ساختاری و ایجاد چالش‌های جدید برای بخش اقتصادی کشور است که دود آن فقط در چشم تولید کشور می‌رود.