به گزارش می‌متالز، نایب رئیس کمیسیون معادن و صنایع معدنی اتاق ایران نیز در ادامه افزود: نباید خام‌فروشی را به طور مطلق منفی تلقی کرد، چرا که در هر مرحله از تولید، ماده اولیه برای مرحله بعدی به نوعی خام محسوب می‌شود. برای نمونه، شمش فولاد برای صنایع قطعه‌سازی یا ساخت محور، نقش نهاده را دارد؛ بنابراین تعریف خام‌فروشی باید متناسب با موقعیت هر حلقه از زنجیره تولید بازتعریف شود.
«سجاد غرقی» تأکید کرد: نگاه صرف به فروش کالای گران‌تر باید جای خود را به تحلیل دقیق ارزش افزوده بدهد. ارزش افزوده واقعی، تفاوت میان ستاده و نهاده است که شامل هزینه‌های انرژی، آب، استاندارد‌های فنی، الزامات زیست‌محیطی و حتی هزینه‌های ناشی از تحریم‌هایی مانند آنتی دامپینگ می‌شود. در برخی موارد، تولید محصول نهایی با وجود قیمت بالاتر، فاقد توجیه اقتصادی بوده و حتی ممکن است منجر به ارزش افزوده منفی شود.
وی با اشاره به تجربه‌های گذشته خاطرنشان کرد: در دوره‌هایی، دولت برای تولید شمش فولاد تا 26 یورو یارانه پرداخت می‌کرد، در حالی که صادرات این محصولات با جریمه‌هایی تا 17 یورو مواجه بود. با در نظر گرفتن ضریب تبدیل 6 یا 7 برای سنگ آهن، نه تنها ارزش افزوده‌ای حاصل نمی‌شد، بلکه کشور هم‌زمان متحمل پرداخت یارانه و جریمه می‌شد.
غرقی همچنین به تجربه موفق کشور‌هایی مانند برزیل اشاره کرد و گفت: برزیل سالانه بیش از 400 میلیون تن مواد معدنی صادر می‌کند، زیرا با توجه به منابع غنی، دسترسی به بازار‌های جهانی، منابع آبی گسترده و نبود تحریم، بیشترین ارزش افزوده را در همان حلقه ابتدایی زنجیره تولید به دست می‌آورد.
او در پایان تأکید کرد: سیاست‌گذاری‌های کلان باید بر پایه دسترسی به فناوری، شناخت دقیق بازار و تحلیل مزیت‌های نسبی انجام شود. اینکه صادرات مواد معدنی خام را همواره اشتباه بدانیم، نگاهی کلیشه‌ای است؛ تصمیم‌گیری باید بر اساس محاسبه واقعی ارزش افزوده باشد، نه بر پایه فرض‌های سنتی و غیرکارشناسی.
منبع: روزگار معدن
«سجاد غرقی» تأکید کرد: نگاه صرف به فروش کالای گران‌تر باید جای خود را به تحلیل دقیق ارزش افزوده بدهد. ارزش افزوده واقعی، تفاوت میان ستاده و نهاده است که شامل هزینه‌های انرژی، آب، استاندارد‌های فنی، الزامات زیست‌محیطی و حتی هزینه‌های ناشی از تحریم‌هایی مانند آنتی دامپینگ می‌شود. در برخی موارد، تولید محصول نهایی با وجود قیمت بالاتر، فاقد توجیه اقتصادی بوده و حتی ممکن است منجر به ارزش افزوده منفی شود.
وی با اشاره به تجربه‌های گذشته خاطرنشان کرد: در دوره‌هایی، دولت برای تولید شمش فولاد تا 26 یورو یارانه پرداخت می‌کرد، در حالی که صادرات این محصولات با جریمه‌هایی تا 17 یورو مواجه بود. با در نظر گرفتن ضریب تبدیل 6 یا 7 برای سنگ آهن، نه تنها ارزش افزوده‌ای حاصل نمی‌شد، بلکه کشور هم‌زمان متحمل پرداخت یارانه و جریمه می‌شد.
غرقی همچنین به تجربه موفق کشور‌هایی مانند برزیل اشاره کرد و گفت: برزیل سالانه بیش از 400 میلیون تن مواد معدنی صادر می‌کند، زیرا با توجه به منابع غنی، دسترسی به بازار‌های جهانی، منابع آبی گسترده و نبود تحریم، بیشترین ارزش افزوده را در همان حلقه ابتدایی زنجیره تولید به دست می‌آورد.
او در پایان تأکید کرد: سیاست‌گذاری‌های کلان باید بر پایه دسترسی به فناوری، شناخت دقیق بازار و تحلیل مزیت‌های نسبی انجام شود. اینکه صادرات مواد معدنی خام را همواره اشتباه بدانیم، نگاهی کلیشه‌ای است؛ تصمیم‌گیری باید بر اساس محاسبه واقعی ارزش افزوده باشد، نه بر پایه فرض‌های سنتی و غیرکارشناسی.
منبع: روزگار معدن